Çocukluğumun çocukluğunu özlüyorum
Markalı değildi giysilerimiz ve bundan dolayı bunalıma girmezdik.
Divanlarımız vardı uykuyu kardeşlerimizle paylaştığımız,
En büyüğümüzün anlattığı masallarda ağırlardık huzuru.
Bayramdan bayrama alınırdı pazar işi giysilerimiz,
Baş ucumuza koyarak uyuduğumuz,
Yepyeni pabuçlarımızın rengi nedense hep kırmızıydı.
Ömrümün karşılığı olsun diyor
bir değeri, bir üstünlüğü olsun
Çılgın bir aşkın tarihi
yolculukların günlüğü olsun
ama kavgalarda geçsin ömür
Devamını Oku
bir değeri, bir üstünlüğü olsun
Çılgın bir aşkın tarihi
yolculukların günlüğü olsun
ama kavgalarda geçsin ömür
çocukluğumuz hep özlediğimiz yaşarken farkına varıp kıymet bilemediğimiz. ah bir büyüsem diye tükettiğimiz. kaleme sağlık.
Çocukluğumuzda imkanlar daha sınırlıydı, her köşe başında süpermarketler veya alışveriş merkezleri bulamazdık belki ama, daha bir mutluyduk... Kardeşçe yaşamanın, insanları sevmenin, komşunun ne demek olduğunun, ekmeğin paylaşıldıkça çoğaldığının farkındaydık...
Teknolojinin ilerlemesi ve şehirleşmenin hızla artmasıyla masum çocukluklarımızı da yitirdik birer birer....
Öyle güzel yazmışsınız ki, çocukluğuma döndüm kısa bir süreliğine.... Kaleminiz ve yüreğiniz daim olsun...
+ 10 puan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta