Çocukluğumun çocukluğunu özlüyorum
Markalı değildi giysilerimiz ve bundan dolayı bunalıma girmezdik.
Divanlarımız vardı uykuyu kardeşlerimizle paylaştığımız,
En büyüğümüzün anlattığı masallarda ağırlardık huzuru.
Bayramdan bayrama alınırdı pazar işi giysilerimiz,
Baş ucumuza koyarak uyuduğumuz,
Yepyeni pabuçlarımızın rengi nedense hep kırmızıydı.
Balıklar için deniz lazım,
Sevişmek için işsiz olmak
Ve geceleri yatakta
Duymamak için tabanların sızısını
Zengin olmak lazım.
Halbuki ıslık çalmak için
Devamını Oku
Sevişmek için işsiz olmak
Ve geceleri yatakta
Duymamak için tabanların sızısını
Zengin olmak lazım.
Halbuki ıslık çalmak için
çocukluğumuz hep özlediğimiz yaşarken farkına varıp kıymet bilemediğimiz. ah bir büyüsem diye tükettiğimiz. kaleme sağlık.
Çocukluğumuzda imkanlar daha sınırlıydı, her köşe başında süpermarketler veya alışveriş merkezleri bulamazdık belki ama, daha bir mutluyduk... Kardeşçe yaşamanın, insanları sevmenin, komşunun ne demek olduğunun, ekmeğin paylaşıldıkça çoğaldığının farkındaydık...
Teknolojinin ilerlemesi ve şehirleşmenin hızla artmasıyla masum çocukluklarımızı da yitirdik birer birer....
Öyle güzel yazmışsınız ki, çocukluğuma döndüm kısa bir süreliğine.... Kaleminiz ve yüreğiniz daim olsun...
+ 10 puan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta