Çocuk Olsam Şiiri - Abbas Paksoy

Bir köy evinde, dağ başında,
Bende; mutlu bir çocuk olsam,
Yedi, sekiz, dokuz yaşında.
Bende; mutlu bir çocuk olsam,

Güneşli, bir bahar gününde,
Yeşermiş çimenler, üstünde,
Gülüp oynasam, her günümde,
Bende; mutlu bir çocuk olsam,

Çocuklarla, barış içinde.
Kaygımız olmasa, geçimde.
Hepimiz kardeş olsak, hem de.
Bende; mutlu bir çocuk olsam,

Dertlerden, kederlerden uzak,
İnsanlar; Kurmasalar tuzak.
Yazık değil mi, bize yazık.
Bende; mutlu bir çocuk olsam,

Paksoy’umun özlemi, barış.
Hizmet için olsa, bu yarış.
Niçindir, bunca feryat, çağrış.
Bende; mutlu bir çocuk olsam,