Tekrar çocuk olsam.
Okulumda, sınıfımda koşsam.
Bahçesine diktiğim ağacı bulsam.
Onu sevgiyle sulasam.
Kollarımı dolasam.
Yapraklarını okşasam.
Yine sokakta dizsem çocukları.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
biz hep çocukluğunu özleyenler olacağız...olsun özlemekte güzeldir bazen..........saygılarımla
hâlâ o çocuksun bence
hala diktiği ağaçta
salıncak hayal eden
hayatın başında
berrak düşler kuran
iç
her yaşın bir güzelliği var ama çoçukluk bambaşka ,,,tebrikler perinur hanım
ahh..kim istemezki...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta