Tekrar çocuk olsam.
Okulumda, sınıfımda koşsam.
Bahçesine diktiğim ağacı bulsam.
Onu sevgiyle sulasam.
Kollarımı dolasam.
Yapraklarını okşasam.
Yine sokakta dizsem çocukları.
Onlara ders versem.
Dursa solukları,
Öğle olsa yemek yapsam çimenlerden.
Ellerine sağlık deseler arkamdan.
Meyve sunsam cam tabaklardan.
Kardeşlerimi sevsem.
Şennur'umu miniğimi.
Didemnur'u meleğimi.
Şakir’imi ağaçlarda sallasam.
Şeftali yedirsem zorla
Bebek yapsam.
Kuş olsam hayallere uçsam.
Ağzım tatlansa bal olsam.
Ah tekrar çocuk olsam.
17. 10. 2006
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 19.6.2007 19:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Perinur Olgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/19/cocuk-olsam-15.jpg)
hala diktiği ağaçta
salıncak hayal eden
hayatın başında
berrak düşler kuran
iç
TÜM YORUMLAR (4)