1978 -kimbilir ne kadar daha...
Çocuk olmak vardı., hayatın siyah beyaz sayfalarındaki gibi…
Küçücük odalar sanki kocaman dünyalardı…
Kırıktı iki oyuncaktan birisi, ne olmuştu sanki? Kıyamet mi kopmuştu?
Ağlayabilmenin diğer adıydı çocukluk… Anlamadan gülebilmekti yetişkinliğin tam aksine…
Pencereden bakabilmek bile dertti, uzansan yüksek; zıplasan anlamsız… Olsundu!
Ne olmuştu sanki? Benim odam oyuncaklarımla daha büyüktü dışarıdaki dünyadan…
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Mutluluktu bilinmeyenin armağanını damağında hissetmek…
Çocuk olmak vardı… Çamurlarla sarmaş dolaş olmak; küçücük damlalardaki kocaman mutluluğu bulmak…
Çocuk olmak vardı, o anı yaşayarak, tadının aslında sonsuza kadar süremeyeceğini bilmeden… Hayatın anlamını düşünmeden… Sormadan…
Evet şiir hepsi çok güzel kendi içinde çok şeyler anlatıyor ama bu satırlar bir başka ...Yürekten kutlar başarılar dilerim...
Mutluluktu bilinmeyenin armağanını damağında hissetmek…
Çocuk olmak vardı… Çamurlarla sarmaş dolaş olmak; küçücük damlalardaki kocaman mutluluğu bulmak…
Çocuk olmak vardı, o anı yaşayarak, tadının aslında sonsuza kadar süremeyeceğini bilmeden… Hayatın anlamını düşünmeden… Sormadan…
Evet şiir hepsi çok güzel kendi içinde çok şeyler anlatıyor ama bu satırlar bir başka .Yürekten kutlar başarılar dilerim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta