Neyi özlüyorum biliyor musun babacığım? Çocuk olmayı...
Deliler gibi koşmak istiyorum ulu ağaçların arasında...
Mis kokan toprak kokularıyla meşk ederken telaşlı,
Sım sıcak duygularla yeşermek istiyorum tüm masumiyetimle...
Ellerimi tutacak biri olmasa da gözlerim yaşlı;
Kuşların kanatları arasında avunmak istiyorum...
Neyi özlüyorum biliyor musun babacığım? Çocuk olmayı...
Burnum akarken, inlerken namelerim yorgun düşmüş sokak duvarlarında,
Bir böceğin ayak izlerine dokunmak istiyorum minicik ellerimle...
Bir tas süt uzatılırken istemesem de nefes almadan bitirmek işkencemi;
Atacağım gollerin hayaliyle çamur banyomu yapmayı özlüyorum...
Boyanmak istiyorum toprağa, mutluluğa, en güzel duygulara...
Neyi özlüyorum biliyor musun babacığım? Çocuk olmayı...
Bir uçurtma olup uçmayı özlüyorum çürük bir ipin ucunda...
Yada bir küçük ağaç parçasında ateş... Hiç düşünmeden kor misali...
Korkuyu tanımayı özlüyorum en karanlık gecelerimde, en güzel rüyalarda...
Ve en tatlısına dönmek istiyorum hayatın.....
Dikenli, telaşlı, bin beter, bin rezil olsa da en tatlısına dönmek...
Neyi özlüyorum biliyor musun babacığım? Çocuk olmayı...
Bezelye tanelerini andıran yıldızlı gözlerimle ışıl ışıl bakmayı dünyaya...
Bin savaş, bin ölüm, bin pislik yaşatsa da hayat minik yüreğime.,
Hiç birşey söndürmemeli yanıp tutuşan sevgi dolu benliğimi...
Bir meleğin kanatları olmayı özlüyorum hiç istemediğim kadar....
Ve şefkat dolu bakışlarının altındaki sım sıcak şefkatini babacığım...
Neyi özlüyorum biliyor musun babacığım? Çocuk olmayı...
Bir minik kedinin yumuşacık tüyleri olmayı, çatlak sesine aldırmadan...
Gözlerini bir an bile ayırmasa Karabaş, onunla dost olup boynuna sarılmayı...
Afacan minikler atsa da oradan oraya, mis kokulu yanaklarından öpmeyi özlüyorum...
Siyah beyaz olsun umrumda değil dünyanın hiçbir günü, hiçbir gecesi...
Sıcacık ellerinin arasında uyurken sarhoş misali, kalbimde huzuru bulmayı istiyorum.
Neyi özlüyorum biliyor musun babacığım? Çocuk olmayı...
Annemin doğumumdaki acı ama mükemmel gülümsemeyi yaşamak.
Sımsıcak gözyaşlarını minicik ellerimle silmek yüreğim parçalanırcasına....
Yeniden haykırmak kulakları yırtarcasına hayata... “İyi ki doğdum”...
Ve yeniden kundak olmak, can olmak, hayat bulmak istiyorum tarifsizce...
Üzerimi örtmese de soğuk geceler, gözyaşlarımla teselli bulmayı özlüyorum.
Neyi özlüyorum biliyor musun babacığım? Çocuk olmayı...
Damarlarımda akan kan gibi akmak istiyorum karlı dağlardan nehir misali...
Biri kesse de önümü, engel olsa da can veren suyuma,
Biberonda su, tencerede aş olmak istiyorum karşılıksız...
Ve neyi istiyorum babacığım biliyor musun hesapsızca? ...
Adam olmak değil babacığım...... ÇOCUK OLMAK İSTİYORUM....
Kayıt Tarihi : 22.4.2010 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)