Çocuk Olmak İstiyorum Şiiri - Nayil Kabak

Yıllar değil de…
Günler, saatler, dakikalar,
Bizim bi yerlerimize…
Küçük, küçük işaretler yapıştırıyor.
Haberimiz olmaksızın…
Ve sonra…
Her yapıştırdığı işareti…
Bir, bir çizip sayıyor işte…
Belki de…
Hesabımı şaşırırım diye…
Küçük bi çizik bi gün,
Orta çizik ay,
Kalınca çizik yıl…
İşte böyle...
Her tarafımızı kaplamışsa kalın çizikler…
Koca bi ömür...
Sen şu insafsız hayata...
Hayatının yaptığı kötülüğe bak...
Ben mi?
Ben çocuk olmak istiyorum aslında
Yıllar geçtikçe koca adam,
Kocaman adam oluyorum…
Ellerim büyüyor…
Ya ayaklarıma ne demeli?
Kafam da büyüyor bu arada…
Koca kafam işte…
Aklım mı?
Hâlbuki benim istediğim bu değil…
Ben küçük çocuk olmak istiyorum…
Sözümü dinleyen yok...
Bu gün, yarın diyorlar...
Çarem de yok hani…
Bekleyeceğim…
Yıllar akıp ta geçiyor…
Ben büyük adam olmak istemiyorum…
Uzun boylu küçük çocuk…