Bir çocuğun küçük yaşta yaşlanması ne demek!
Bilir misiniz?
Onun için gündüzün aydınlığı,
Gecenin karanlığına sıkışan,
Bir kabus gibidir.
Kaderi engin rüzgarlarda savrulan,
Kurumuş yapraklara benzer
Göz yaşları sel olup akar,
Hüzünlü yüzüne, dağınık saçlarına karışır.
Yorulmuş yüreği çocuk olmaktan utanır.
İnsanların yükselişinin
hüzünden beslendiğini
görünce,
Ah der! durur.
Erdemlik terazisinden geçemiyen insanların
Nedir bu ahmaklığı...
Çocuğa verilmiş sözleri,
Hiçe sayan insanların,
Sanatdan, bilimden uzak bitmeyen vadlerinin
yarını olabilir mi?
O, çocuk ruhlarının kimsenin anlamadığı,
Umut ışığı sönmüşken yaşamlarında,
Hayattan tat almayan küçük çocuklar olarak,
Büyüdüklerini gösterirler mi?
06.03.2024
~Gülay Özdemir ~
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 12.3.2024 23:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuklara vadetler var icraat yok.
![Gülay Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/03/12/cocuk-olmak-80.jpg)
"Vaat var icraat yok!"
Hani yetişkinlere olsa neyse
"Çocuklara"
Bir türlü büyüyememiş
Saf, tertemiz, çocuk kalmışlara...
Tebrikler "ince" şiire Gülay Hanım..
TÜM YORUMLAR (1)