Gecenin ve gündüzün, gün olduğunu bilmezken,
Gözü yaşlı annemi, anlamazdım hiç.
Çünkü, bilinen tek şeydi bilmemek,
Yaşamaktı o günleri, çocuktum ben.
Ağaçlı ormanların içinde, kaybolmak bile,
Zamanı unutup, hayale dalmak bile,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
zaman dönsede geri gidebilsek çocukluğumuza
Turhan Toy
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta