Çocuk Olmak Şiiri - Nergiz Bakıroğlu

Nefesim kesilinceye kadar koşmayı özledim..
Zihnimin ağırlığından adim atamadığım şu sıralar ..
Gerçek gülüşleri,
Huzurlu akşam yemeklerini ,
Evin kapısının önünde dönme dolabı heyecanla beklemeyi ve mavı kutuların içinde satılan dondurmanın tadını özledim
Ailece gidilen pikniklerde kantar içinde annemden yediğim azarı ,
Defterimin kenarı kırışık diye öğretmenden yediğim dayağı ,
Birde teneffüslerde ,oynadığım masum köşe kapmacaları,
Harçlık olarak verilen 1 liranın ,yerde bulduğumuz 5 liradan büyük olduğunu bildiğimiz günleri özledim ...
Ben bugün bir kez daha çocuk olmayı diledim ...