Çocuk Olmak Şiiri - Muhammed Acar

“Büyüklerin rant oyunlarında savaştan etkilenen çocuklara ithafen...

Bir zamanlar çocuk olmak, başının okşanması ve küçük bir şeker için nazlanmak demekti. Büyük mutlulukları küçük şeylerde bulmak, hayallerini özgürlük salıncağına oturtup, esen rüzgarla geleceğe doğru yollamaktı çocuk olmak. Sadece düştüğünde ağlamak, savaşı sadece filmlerde olan bir şey sanmak ve korkuyu karanlıkta yürümekten ibaret görmekti...

Bir zamanlar çocuk olmak, aynı zamanda yaşamak demekti. Doyasıya koşmak kırlarda... Senin için canını ortaya koyacak bir Annenin sevgi dolu gönlünde, seni tüm kötülüklerden koruyacak bir babanın güçlü kanatları altında gölgelenmek demekti...

Şimdilerde çocuk olmak, aynı zamanda ölmek demek. Anlamsız bir savaşın ortasında kalıp, hayata şaşkın gözlerle bakmak, gece koynunda uyuduğun anneni sabah yanında bulamamak ve tüm bunların nedenini sorabileceğin bir baba sıcaklığını aramak demek...

Şimdilerde çocuk olmak, ne zaman nereye düşeceğini bilmediğin bombayı, hangi yönden geleceğini bilmediğin bir kurşunu göğsünde karşılamak demek. Mahallede çift kale maç yapabilecek kadar bile arkadaş bulamamak, yemyeşil kırlar yerine yıkılmış parklarda oyun oynamak, anne sıcaklığı yerine soğuk betonlara sarılmak, baba şefkati yerine yetimliğin acısını tatmak demek...

Ve sormak! "Bu kimin savaşı? Ben hangi davanın kurbanıyım? Masmavi gökyüzümü griye boyayanlarda kimler? " diye...