Çocuk olsam parkta oynasam
Yaşamasam bu dertleri
Bilmesem bu dünyanın zorluklarını
Hiçbir şeyden habersiz sadece
Oyun oynasam....
Bilmesem insanların iki yüzlülüğünü
Yemesem keşke arkadaş kazığını
Sevmesem kimseyi
Çekmesem aşk acısı
Sadece,sadece oyun oynasam,
Gülsem,düşsem kalksam
Anlamak zordur bazen insanları
Keşke,keşke hiçbir şeyden habersiz oyun oynasam,
oynayabilsem....
Küçücük bir çocuk olabilsem
İmreniyorum çocuklara
Kıskanıyorum onları
Keşke ufacık bir çocuk olabilsem...
Küçükken derdim büyüyebilsem hemen
Ama büyüyünce anladım ben...
Aslında çocuk olmak dünyanın
En güzel duygusuymuş
Çocuk olmak,
Dünyanın bütün her şeyinden uzak olmakmış
Çocuk olmak saflıkmış
Keşke yine küçülsem çocuk olsam
En önemliside çocuk olmak,
Saflık içinde gülmekmiş...
Kayıt Tarihi : 7.6.2014 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Nur Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/07/cocuk-olmak-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!