ne kadar anlamsızlaşır annesiz çocukluğunu yaşamak
çocuk olmak için önce bir anne bir baban olmalı
onlar yoksa hayatında sen zaten hiç çocuk olmamışsınki
direk olmuşsun ya anne yada bir baba
elini tutmayınca annenin sarılmayınca sıkıca babana
gece ağlayıp girmemişsen anne ve babanın yatağına
seni kontrol etmemişse geceleri üstünü örtmemişse bir anne
zaten hiç çocuk olmamışsınki ne yazık
salıncaklardan oturmuşsan sesizce
okula giderken saçını okşayarak tarıyacak kimsen olmamışsa
kendi kendine hazırlamışsan yemeğini ve yemişsen sesizce
o zaman sen hiç çocuk olamamışsınki
geceleri ağlayınca sesini duymamışsa annen
yanına gelip susturmamışsa baban
küçük yaşta büyük işleri yapmışsan
sen hiç çocuk olmamışsınki zaten
ben hiç çocuk olmadım annem yokluğunda
arkadaşlarım oyunlar oynarken sokkaklarda
ben yer sildim dizlerimin üstünde
ağlama anne ağlama mezarında
bende bir anneyim şimdilerde işte
EZELİM_SİN
Ezel İmsinKayıt Tarihi : 27.5.2009 09:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!