Ben çocuk oldum mu?
0ldum!
Çok çocuk oldum!
Gül çocuk oldum!
Paşa çocuk oldum!
Daracık sokaklara
Taşlı yollara doldum.
Mutluluk buldum.
Bazan çelik çomak
Bazan körebe oldum!
Çember çevirdim
Uçurtma uçurdum
Top oynadım
Kuş oldum
duvarlara kondum
Dut oldum
Erik oldum
Ağaçlara kondum.
Yere düştüm
“uff! “ oldum!
Dama’da akıl
Beştaş’ta, taş
Kılıç oyununda
arkadaş
At oyununda
Malkoçoğlu
Dakmen oyununda
kovboy
Evicik oyununda
Ana, baba oldum.
Yollara doldum!
Oyunların içine
sevgiyi koydum!
Yaşamın renklerini
orda buldum.
Düşene el uzattım
Küsene zeytin dalı
Anladım ki oyunlar
dünyanın gerçek halı
Mızıkçılık yapana
kızdım,
atmadım tokat.
Kızlarla oynamayı
sevdim, dostlara inat!
Sevgiyi, taa çocukken
tattırdı bana hayat.
Sol yanımda taşırım
Sevmeyenlere inat!
….……***……
25.05.2008
Kayıt Tarihi : 25.5.2008 22:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!