Çocuk Olmak Şiiri - Taha Yaycı

Bir çocuk kalbi, taşıdığım
Kırılgan onunki kadar
Sever ölümüne, masum ve derin
Sevgisi kalbinde deryalar kadar derin

Çocuklar gibi gülebilmek isterdim
Masum ve içten, onlar gibi
Aldırmadan çevreye sırıtmak
Tüm sevgimi onlara saçarak

Tıpkı bir çocuk gibi, ağlayabilmek isterdim
Sırf ağlamak için, gerisi boş
İstediğimin yapılacağını düşünmeden
Gözümden gözyaşı değil saflık akarken

Şımarmak isterdim olabildiğince
Şirin ve bir o kadar tatlı
Utanmak, bazen ve utanmadan
Kızarmak, kimseye aldırmadan

Koşup oynamak isterdim alabildiğince
Ayaklarım yorulana dek koşardım
Hayaller kurabilmek sınırsız
Ve düşünmek, hayal edilemeyenleri bile

Çocuk olmak isterdim, hep çocuk
Biraz yaramaz, biraz afacan
Hiç sorumluluk duymadan yaşayıp
Vermek isterdim çocuk olarak can.

(22.02.2003, Emirdağ)