Çocuk olmak Şiiri - Merve Aksaç

Hayat bu ya ağlıyorum nedenini bilmeden
bir an geliyor ve gülüyorum nedenini sormadan
sonra bir ışık çarpıyor tüy yumuşaklığında
yol alıyorum ona doğru tam göz göze gelicekken
ve evet yine kaybettim
yılmak yok dedim arkamı döndüğümde
geri dönebileceğim bir yol yoktu artık
korktum yeniden kaybetmekten kader dedim içimden
ağlamıcaktım bu sefer gülümseyerek yandım kaderime
bir el uzandı sanki ne yaşadığımı bilmişçesine
güvendim ve elimle birlikte yüreğimide verdim
geri alamayacağımı bilircesine
kainatın oyununa gelmiştim belkide
bir çocuk masumluğunu taşırcasına
mutluluk böyle bişeydi belkide
çocuk olmaktı hayatta
hiç düşünmeden,üzülmeden hep gülümseyerek
ve bu sefer arkamı dönüp baktığımda
kaybettiğim hiç birşey yoktu,olmıcaktı bu kainatta...