Çocuk olduk Şiiri - Ali Tipi

Çocuk olduk da bir park mı gördük
Can bildiğimiz yakında da uzak mı gördük
Büyümek denen tuzağa düştük
Eller ağladı da biz içten içe mi güldük.

Çok arkadaşım olmadı üç-dört hepsi
Komşulardan baklavaları tatlılar tepsi tepsi
Oturur yerdik biterdi inanın hepsi
Kimse aç kalmazdı biz de doyar görünürdük

Misafirperverdik sevgimiz herkese eşit
Yemekler yapılırdı her biri çeşit çeşit
Yarımız büyüktü yarımız yaşça eşit
Büyükler sohbetteydi biz oynar görünürdük

Didişme olmazdı arkadaş arasında mahallede
Marketlerde vardı aynı sokakta caddede
Sevgilimiz de olmadı vallahi kalbimizde
Büyükler aşıktı sevdalıydı biz sever görünürdük

Kocadık artık Sevda bize göre değil dedik
Kalbimizi ruhumuzla ebediyyen gönderdik
Hiç olmadı diyemem tabii zamanla sevdik
Kurşunlara gelse de suret yaşıyor görünürdük

Bir baktık omuzlarda bir salda gideriz
Bir baktık kazma kürek toprağa gireriz
Azrail kucağında giderken cansız bedeniz
Meğer cenazemizmiş dolup taşar görünürdük