Çocuk Olasim Geldi Şiiri - Şair Kirgizistan

Bugun çocuk olasim geldi
Sokaktan iki çocuk gördüm pek mutlular
Uzaktan seyrettim gözleri işil işil parliyordu
Yanlarina gittim abi dediler yanima geldiler
Ellerinde bir araba birde kibrit
Dertli detli kokuştular benimle
Olmuyor bu araba ucmuyor dediler
Güldüm bir anda cocuklugum aklima geldi
Ne bir arabam ne bir topum olmuştu benim
Onlar gibi dertlenip arabami ucuramamiştim
Çamurla oynardim anam doverdi ustümü kirletiyorsundiye
Sanki çok temizdiya elbisemde
Arkadaşimin bisikleti aklima geldi
3 tekerlikli birtanede zili vardi zili çalar çalar kaçardim
Binmek isterdim bindirmezdi
Babama bisiklet alirmisin dedim
Bir iç çekti bir gün aliriz yavrum dedi
O seviçle babamin yanaklari optüm ve çiktim
Babam bana bisiklet alacak diye herkeze soyledim
Hayaller kurmaya başlamiştim dişariya bile çikmaz oldum
Bisikletimi hayal eder arkamada küçük kardeşimi oturturdum
Çocuklardan birisi dürttü kendime geldim
Biz bu arabayi nasil ucururuz diye sordu
Arabanin arkasina bir kablo taktik yakiyoruz ama ucmuyor dediler
Güldüm bu araba boyle ucmaz diyemedim
Verin bakalim birde ben deniyeyim dedim
Aldim elima başladim kurcalamaya
Artık ucarmi abi dediler ugraşmak lazim dedim
Offf abiya bu kezde ucmasza kumandalisini yapalim dediler
Bak o daha iyi fikir dedim sevindiler
Birisi bende kumanda var dedi diyeri ise pil
Onlar gibi çocuk olasim geldi
Dert yok tasa yok geçim derdi yok
Hayata göre kendini değiştirmek yok
Hayatim film şeridi gibi önümden geçti gitti
Derin bir iç çelip
İnsanin çoçuk olasi geliyor dedim