ÇOCUK OLAMAMAK
Çocuğun gözleri, gökkuşağı rengiydi
Tüm çocukların gözleriyle bakardı.
Ağladığı zaman, okyanuslar dolardı
Güneşler doğardı, güldüğü zaman
Isıtırdı ellerini üşümüş çocukların
Elleri bir devin elleriydi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çocukların saflığını iç dünyalarını anlatan güzel bir şiir okudum düşüncelerine yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta