Çocuk olamadık Şiiri - Birkan Demirci

biz çocuk olmadık hiçbir zaman,
çocuklar içinde hiç oynamadık ki.
koşup düşmedik çimenlere,
avuçlarımızda çamur yoğurmadık.

onlar bir gülüşte dünyayı döndürürler,
sudan gemiler yapıp, hayalleriyle yüzdürürler.
bizim gemilerimiz hiç kalkmadı limandan,
yüreğimizde dalgalanan denizlere küsmüşüz.

oyuncaklar bize hiç uğramadı,
bir ağacın gölgesine saklanıp bekledik yıllarca,
ama kimse “ebe” demedi bize,
kimse aramadı.

gökyüzü onların balonudur,
ellerinde uçurtma ipi gibi hafif,
bizse hep bulutlara bakıp
yağmurun yükünü hissettik omuzlarımızda.

çocuk olamadık,
oynamadık ki aralarında,
onlar bir anlık gülüşleriyle
yıkılmış kaleleri yeniden kurarlar,
bizim kalelerimiz hep savunmada kaldı.

oyun bitmez onların dünyasında,
ama biz baştan kaybetmişiz zaten,
çünkü çocuk olmadık.
çünkü oynayamadık ki.
bu ülkede çocuk olmak zor iş.