Çocuk Olabildiğimizce Mutluyuz

gelde tut elimi
sık minik ellerinin gücü yettiğince
ufak çeneni kaldır bak yüzüme ışıltılı gözlerle
sonsuzluğa bakar gibi
şımar şımara bildiğin kadar
bu gönül nazını çekmek için burada
mutlu ol, gül güle bildiğin yere kadar
çünkü dünyada ağlamak çok yakın
çocuksu şeyler sor bir küs bir barış hiç büyüme
çocuk kalabildiğince hayat güzel
ben artık yoruldum ama sen hep üçer beşer çık
yuvamızın merdivenlerinden
sen yinede yüksek sesle konuş herkez duysun...
benden azar işitsende
karınca telaşesinde geçen mutlu yorgunluğunu
deliksiz ölüm uykuların süpürsün
sabah fırladığında ayağa kirli yüzünü
sevgi dolu gözlerim güldürsün
eriyip kaybol sarılmalarımızın sıcaklığında
hep konu ol şiirlerime
ben şımarıklığında sarhoş olayım
bir küs bir barışık
ama ölüme inat
mutlu olalım
151004