Çocuk muydum O Gece Şiiri - Agah Adıgüzel

Parıltılı bir su türkü söylüyor,
Yaylanın ayazına karşı
İlkyaz bulutları suya dokunuyor,
Ve sudan bir ışık düşüyor gözlerime
Gençliğim bakıyor karşı tepelerin ardından
Ay okşuyor alnımı
Altın bir tepsiye dönüşüyor gökyüzü

Ağzımda ekşimsi tadı dolaşıyor gecenin
Delikanlılığımın uçarı bulutları
Çimenlere düşüyor.
Gitgide koyulaşan bir hüznü çağırıyor.
Ve dokunarak yaşamın saçlarına
koynuna alıyor.
Serin bir yaz gecesini....

Sonra gün ışığına binip
Kuşluk vakti ay yolculuğuna çıkıyorum.
Baharın bin bir renginde atlarla
Şaha kalkıp yıldızlara sürüyorum.
Ve yeniden başlıyorum çocukluğuma
Uzun kış gecelerinin nerede başlayıp
Nerede bittiğini
Kar yığınlarının neden erimediğini
Sorguluyorum durmadan
İliklerimi donduran soğuğu
Cebimde sakladığımı düşünüyorum
Ve şaşırıp kalıyorum
Ben aslında çocuk muydum o gece.

Yoksa donan kırağı mıydı kirpiklerimde

Anıları bir bir yoklasam
Alsam içlerinden oyuncaklarımı
Karpuz kabuğundan arabamı
Yüklesem çilelerimle
Ve dönüp baksam gökyüzüne
Harman zamanı uykularımı sakladığım
Buğday ambarına
ve durmadan dönen uçurtmama
takılıyor ellerim.
Sonra oturup ninemin dizlerine
Bir masal anlat diyorum
Kaf dağının ardında mıyım
Ağlayan nar gülen ayvada mıyım.

Ben aslında çocuk muydum o gece.