Bu çocuk ne ile oynuyordu?
Kimse bir şey bilmiyordu,
Bir köşeye bırakıyorlardı onu,
Önüne beyaz kum konuluyordu.
Bazı günler, fark edildi ki,
Çember yapıyordu kollarını, kanat gibi.
Uzaklara, çok uzaklara bakıyordu,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta