Çocuk/luk (Sesimdeki Kuğu)

.

I
henüz kirlenmemiş bir gözyaşı akarken içime
biliyorum büyük günah işliyorum

sevaplarımı alıyorsun çocuk

II
suya vurarak kırdım cam elbiselerimi
dağılınca vitray yalnızlığım, anladım
beni ondan başkası incitmedi

sen cam terzisi değilsin
ellerin kanar

beni sakın onarma çocuk

III
şiir tutarken gözlerindeki iskeleden
oltama geldi yosunlu sesin

anladım, deniz kızları masalmış çocuk

IV
elim acırken rüzgâr tutmaktan
sana atkılar ördüm sıcağımdan

üşümelerini bana ver çocuk

V
periler dalarken uykuna
bana hâlâ varamadın mı

yıldızlı gökyüzü giderken
müziğini çal ceplerinden

al rüyalarımı sen gör çocuk

VI
sen ellerini tutma ayazın
uçurumundan düşerim

kar aslında şehre yağar ama
üşüyen ben olurum çocuk

VII
göğün bacaklarını araladın da
yüzüne saplanmadı mı kırlangıç çığlıkları

sana sesim çıkmaz çocuk

VIII
haklısın, yağmur bile kirlendi

ama küllerimiz kirlenmedi çocuk

IX
öyle mahmur gelme içime

yedi cüceleri misafir ederken evimde
sana uykusuz ve zehirli masallar anlatırım

sakın uyuma çocuk

X
ahşap merdivenlerini dayadın ruhuma
dudaklarımdan girdin günahıma

beni bir daha öpsene çocuk

XI
yara bandın var mı

elimle kapadım ama
kalbimden mavi sızıyor çocuk

XII
dalgalar kumsalıma yetişemedi
dalgakıranıma yenildi her gözüpek denizci

dört bir yanım susuz deniz
en derinine alsana beni çocuk

XIII
pazenden gecelerim var şifoniyerimde
denizden geldi beyaz köpüklü geceliğim

gecemi giysene üzerine çocuk

XIV
canıma yakın durmak zorunda mısın

sıcaklığından canım yanıyor çocuk

XV
gözyaşlarını gizleyemezsin gözlerinden
gelip bak sana baktığım yerden

denizi tuzundan öpeceğim çocuk

XVI
güneşe yazmıyorsam bunun gecesi var
suyu sıksam şiir çıkartırım

sus, bana şairleri anlatma çocuk! ..

.
Sesimdeki Kuğu / Hayal Yayınları 2004
.

Ayten Çolakoğlu
Kayıt Tarihi : 18.2.2006 17:56:00