Çocuk Karyolaları Şiiri - Kadir Yeter

Formika- tahta ile
Oymalı kenarlıklar,
Gece- gündüz onlarda,
Uyur küçük varlıklar...

İshaller, ateş, sancı,
Nice telâşlı günler,
Şimdi, boyumca oldu,
O yaramaz düğümler! ...

Yatıyor parça- parça!
Bugün kapı önünde,
Bilinmez ne olacak,
Bu hâtır son gününde! ...

Abladan- er kardeşe,
Nihâyet son numara,
Evde doğum bitince,
Gidici uzaklara! ..

Kadir, yokluk içinde,
İkibinbeşyüz’e aldı,
Yirmibeş yıl sonra da
Şiirle uğurladı...

Beşikler, salıncaklar,
Çocuk karyolaları,
Kıymet bilmeyen nesil,
Arayacak O’nları!

Kadir Yeter. TRABZON.