Çocuk Kalsaydım Şiiri - Muharrem Apan

Bugün dünü andım dünü yaşadım
İmrendim o çocukluk günlerime
Başkaydı sevgiler dostluklar başka
Kıskandım şimdiki çocuklarıda

Keşke ya çocuk kalsaydım
Ya da çocukken ölseydim.

Babam sanki farklı severdi
Anam hepimizi candan sarardı
Kardeşlik öylesine sıkı bir bağdı
Gülerdik oynardık hep o yaşta

Keşke ya çocuk kalsaydım
Ya da çocukken ölseydim.

Bacı, kardeş hepisi candan
Çünkü hepimiz aynı kandan
Aynı candan gelmiştik cihana
Koşar oynardık hep o yaşta

Keşke ya çocuk kalsaydım
Ya da çocukken ölseydim

Birlikte yatardık aynı yatakta
Beraber otururduk aynı sofrada
Yemekler yerdik aynı tabakta
Ayranı bile aynı tastan içerdik

Keşke ya çocuk kalsaydım
Ya da çocukken ölseydim.

Coşkuyla kalkardık bayram sabahı
Namazı hepimiz aynı safta kılardık
Babama, anama birlikte koşardık
Candan kucaklardık birbirimizi

Keşke ya çocuk kalsaydım
Ya da çocukken ölseydim.

Bu gün paylaşamadığımız o yerleri
Dalından kopardığımız meyveleri
Dutu, mişmişi, elmayı, tozlu eriği
Beraber toplayıp birlikte yerdik

Keşke ya çocuk kalsaydım
Ya da çocukken ölseydim