İçimdeki çiçeklerin yeşerdikçe,
Yüreğimin kuytularında,
Sensizliğin sessizliğinde…
Sadece seninle gülümserken,
İçimdeki çocuk kalbim,
Varlığını bekleyerek can buluyor özleminle…
Gözlerimin nemiyle yeşeren,
Umut çiçeklerimse,
Saçımın kurumuş dallarından dökülen yapraklarına bakmaksızın,
Seni bekliyor canında,
Canlanmak için…
Kar beyazdır hasretin dercesine,
Bir bir ağarsa da saçlarım,
Senin geleceğini düşünmek yeniden yeşertiyor,
Sana açan sevgi çiçeklerimi…
İşte bu yüzden
Gözlerindeki tebessüme boyanıyor dudaklarım,
Ben de gülümsüyorum…
Varlığına varlığım anlam katsın diye,
İçimdeki çocuk kalbimle bekliyorum seni…
Kayıt Tarihi : 19.9.2011 16:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!