Çocuk Kalbi Şiiri - Ercan Güzel

Ürkme benden!

Özgürlüğe çırpınan kanatların yeliyim.

El değmez gölgeme, duyarım soğukları,

Nerde bir masum var, hisseder iliklerim,

İşitir, titreyen elleriyle üşüyen çocukları.

Çocuklar bilirim, bir yetim gülüşü saklar,

Gözlerinde umut, gözlerinde kaçamak,.

Bir akşamüstü vaktinde yahut şafaklar,

Sökmeye başlamadan ne çaredir kaçmak.

Sıcacık topraklarda yalın ayak gezinen,

Çocukları da bilirim, kurumuştu dudakları,

Ağacın gölgesine sığınmış seyrederken,

Anımsarım o an, göğe uzanan ışıkları.