seni düşününce
süslü camekanlardaki
oyuncaklar geliyor aklıma
terlemiş ellerimle
annemin ellerini tutuşum
her pazar vitrininde
görünce kumandalı uçağı
annemi çekiştiriyorum
küçücük ellerimle
dediğim dedik
dahada olmassa
kocaman bir çığlık
uçak ellerimde
şimdi umutlar tükenince
annemin yanına gidiyorum
seni haykırabilmek ne mümkün
istediğim koskoca bir aşk
oysa çocuk kalmış yüreğim
küçücük uçağın içinde
ben hala yedi yaşındayım
seni düşününce
sakladığım uçağımı uçuruyorum
sen başka kolların kanatlarında
ben ise yalnızım semalarda
kumanda hayatın oyununda
yüreğime aldırmıyor aşk
savuruyor yalnızlıktan mutsuzluğa..
(Bornova 22-10-2010)
Hikmet ArslanKayıt Tarihi : 23.10.2010 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umutların tükenmemesi, kirlenen dünya kurabilmek hayaller geleceğe dair.
Kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)