Yaşım ilerlese de duygularım hep çocuk kaldı benim,
Büyüyemedi tıpkı umutlarım gibi güçsüz düştü emsallerinden,
Oyuna dalmış yine hayallerim dönememiş akşam ezanından önce azar işitmiş,
Keşke birdirbir,ebelemece çerik çomak kadar basit olabilseydi sevda denilen şey
Bir saklambaç yalnızlığında eritirken dağ gibi bedenimin çocukça hissettiği sevgi duygusunu
parkta bahçe de amaçsızca koştururken buluyorum yüreğimi
defalarca düşüp yaralansam da, hiç geçmese de gönül yaram tıpkı diz kapaklarımızın yarası gibi,
defalarca kabuk bağlayıp sökülse de biliyorum yinede vazgeçmeyecek o saf temiz çocuksu aşk tutkusundan.
Kayıt Tarihi : 25.8.2018 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!