Çocuk Kalabilseydim

Keşke hep çocuk kalabilseydim
gene oyuncaklarım olsaydı
düşmesiydi elimden misketlerim
pek beceremesem de
arada bir yaramazlık yapsaydım
taşlasaydım Fikriye ebenin eriklerini
ismini hiç bilmediğim ninenin köpeği
kovalsaydı beni gene
varsın kopsaydı önlüğümün yakası
elim yüzüm yara bere içinde kalsa
ne çıkardı
okul dönüşü atsaydım çantamı eve
vursaydım kendimi sokaklara
dayansaydım Kemal amcaların kapısına
Murat,Kurtuluş kaleler hazır
Ömer hadii Ömer nerdesin deseydim
karşı mahalleyle gene kolasına
maç yapsaydık
koşsaydık şimdinin küçücük
ozamanın kocaman sokağında
o kale senin bu kale benim
tozu dumana katsaydım
çocuk kalabilmek adına
bir de gol atsaydım
varsın düşseydim
dizlerim yara bere içinde kalsa
ne çıkardı
ben kırmasamda babannemim camını
babannem gene hep bana kızsaydı
otursaydık mahellenin namı değer duvarına
tertemiz düşler kursaydık
fener gene yenildi
ne olacak bu beşiktaşın hali
gene en büyük galatasaray deseydik
keşke hep çocuk kalsaydım
dertsiz tasasız kalkasaydım sabahlara
soluğu gene fırında alsaydım
getirmeden eve ekmeği
dayanamayıp gene birini yolda yeseydim
varsın yemek yemeden doysaydım
annem kızsaydı ne çıkardı
çocuk kalabilseydim işte çocukkk
büyüyünce ne olacaksın diyenlere
çocuk olacağım
ben hiç büyümeyeceğim deseydim
evet büyüdüm
hep çocuk kalırdım bilseydim....