Çocuk II Şiiri - Yusuf Özkay

Çocuk minik bir kız sevdi.
Hayalindeki tek şey mavi panjurlu evdi.
Yüreğinde yanan sönmek bilmez alevdi.
Bir sevdaydı ki sanki koca bir devdi.

Çocuk ağladı minik kız sustu.
Garibim her gün yürek dolusu sevda kustu.
Daha üç gün evvel hayal denizinde yunustu.
Çekildi bir kenara öylece pustu.

Çocuk param parça çocuk perişan.
Kurusun diyordu bu sevda nehri her an
Minik kız anlayamadıki hiç bir zaman.
Ne büyük fırtınaydı o yürekte kopan.

(14-02-2001 Eskişehir)