Hastane koridorunda
-beklerken hüzünle
Anılar, kayıp canlar
-düşmüş gönüle
Bir çocuk belirdi
-zıp zıp neşeyle
Yakalayıp götürürken
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
İhtiyar ve çocuk aynı şeydir...anlaşılır zamanla...Tebrikler güzel gözlemlerdi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta