Çocuk her yerde çocuk… Şiiri - Süleyman ...

Yaşamın kendisi için mavi inci boncuk
Kinci değil
Elinde bir ekmek parçası yalın ayak üzerinde yırtık bir gocuk
Bel ki de anadan doğma bir et bir kemik aç susuz bir çocuk
Ahhhh! “Yeniden bir çocuk olsam” geçer içimizden derin hisler
Kahrolası kirli emeller erkil eller bencil egolar bırakır kalıcı izler
Günümüz savaşları kadın çocuk ayrımsız ruhları ayırır isle zedeler
Çocuk her yerde çocuk değildir elbet
Kah gözleriyle gördüğü kah bedeniyle yaşadığı her şey birer ibret
Sanki içine doğmuşcasına” Ey anne! Ey bu zaman sen biraz sabret”
Kim mert Kim Namert
Gelecek gösterir elbet
Daha dün sınır tel örgülerine yetişmeye çalışan iki değnekli belden felçli
Lübnan sınırında çölün ortasında ailesi tarafından kaybolan şen şakraklı
İstanbul sokaklarında caddelerine dilenen Afrin Kobani Humus Hama’lı
Mienmar Filistinli çocukları biz gördük biz seyrettik elbet
Bunlar bizim için birer ibret
Ey! insanoğlu nerde insanlık nerde iyi niyet
Çocuk her yerde çocuk değil olamaz da elbet
Çocukluğunu yaşamayan çocuk olur mu Allah aşkına
Sen ben biz siz onlar hiç varamaz mıyız bunun farkına
Onlar bizim çocuklarımız
Kinsiz nefretsiz yarının mutlu çocukları olmasını kim istemez
Ki!

……
……..
……….
26.03.2014