Çocuk Havuzu Şiiri - Aydın Gençalp

Kulağın sessizliğe
Gözün karanlığa alıştığı gibi
Sevgisizliğe alışıyor yürek…
Tiksintiden bir koza örüp etrafına
Gururuna sarılıyor oyuncak bir ayı gibi
Parmağını emiyor başkalarını küçük görürken
 
Ufacık bir ayvanı sevince doyuyor yürek
Bitiveriyor ya da elindeki bütün sevgiler
Geriye hırs, öfke ve boşvermişlik kalıyor
Küçük hesaplarla dolu
Bir çocuk havuzunda boğulup gidiyor sonra