Eriyen zamanın sözcüklere dönüşmüş ışığı karanlıkda kaldı.
Özgürlüğü hak eden kelebek kadar yol kat edemedik.
Belki de sol yanınızda bir çocuk gülüşü kalacaktı.
Gülüşü cennet kokan çocuklarla
Duyusal körelmeler çoğaldıkça,
İnsanlık yok oldu.
Nerde kaldı insanlık.
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
İnsanlık mı?
O, "kör kuyuda" şimdi!
Kendi kazdığı...
Tebrikler Gülay Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta