Gülmek yaraşır insana
En çok da çocuklara.
Güneş tutulması yaşanırsa
Bilirim ki bir yerlerde bir çocuk ağlamakta.
Herkes Kıyamet'i merak edip sormakta,
Kitapların satır aralarında aramakta.
Halbuki Kıyamet'in kopuşu
Saklıdır çocuk gülüşlerinin soluşunda.
Çocukları gülmekten vazgeçiremez,
Yaşamaktan pes ettiremez
Ne Korona ne savaş korkusu
Ne de fakirliğin kokusu.
Karalanmamıştır çocukların kalbi
Herhalde insanın yaratılma sebebi.
Dünyanın iyilik perileri,
Kanatsız melekleri.
Keşke çocuk kalabilseydim,
Çocuklar gibi gülebilseydim.
Dünyanın en değerli hazineleri
Çocuk gülüşleri.
Hangi paraya ve kaça alabilirim ki
Çocuk gülüşlerini!
Güneşi aramama gerek yok;
Varsa yanımda bir çocuk,
İçinden geldiği gibi, katıla katıla gülüyorsa
Kafamdan silinir dert ve tasa.
Hava kapalı olsa da
Her yeri sarsa da Korona
Çocukların gülüşleri var ya,
Yeter bana.
Bir çocuk ağlarsa
Kararır dünya.
Keşke çocuk kalabilseydim,
Çocuklar gibi gülebilseydim.
Kayıt Tarihi : 14.3.2020 20:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!