Yağmur çiseliyordu,
Hafiften bir esinti.
Adımlarımın önünde
Kuru yapraklar uçuşuyordu
Ve aralarında
Zavallı yüreğim savruluyordu...
Palmiye yaprağının altına sığınmış
Islanmaktan korkan
Bir serçe vardı dalda sallanan.
Tıpkı göğüs kafesimde çaresiz çırpınan
Kalbim gibi tedirgin...
Yağmur çiseliyordu sokakta,
Hafiften bir esinti.
Çocuklar vardı
Babalarını savaşa uğurlayan.
Yağmur damlalarına arkadaştı
O, masum acı gözyaşları...
Yağmur çiseliyordu şehirde
Ve güneş saklanmıştı kentlerin ardında.
Gözlerimde yaş, saçlarım ıslak,
Hem de üşümüşüm sırılsıklam
Güneşi arıyorum sokaklarda.
Bulursam çağıracağım dünya yüzüne
Barışı, mutluluğu
Çocuk gözlerde kutsasın diye...
Kayıt Tarihi : 14.3.2022 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rusya- Ukrayna savaşında, ailesini savaştan uzaklaştıracak Kievli bir asker babanın vedalaşırken, 4- 5 yaşlarındaki çocuğunun ağlayarak babasından ayrılmak istemediği an'ı televizyonda izlerken, içimde kopan fırtınaydı bu şiir.
İhtirasla yok ediyoruz
kaybolmaya yüz tutmuş
en değerli taşlarımızı
evreni yarınlara taşıyacak
umut saçacak fenerlerimizi
ve
artık geleceğimizin öldüğü yerdeyiz
Çocuklarımızın mezarları başında...
Duyarlı yüreği, değerli kalemi yürekten kutluyorum.
Sevgi ve saygıyla
keşke olmasa keşke yaşanmasa ve yaşatılmasa bu acılar
Duyarlı yüreğinize saygıyla Sayın Kavas
.
.
TÜM YORUMLAR (13)