Çocuk Gözüyle Öğretmen Şiiri - Sadık Softa

Ömür bahçesinden içeri giren;
Güzel çocuk, güzel çiçek gel dedi.
Çiçek açmış yanakların ağlamış;
Akmasın gözünden yaşlar sil dedi.

Önce bir oyundu oynadığımız;
Saatler geçse de doymadığımız;
Zil sesini bile duymadığımız;
Bir anda uzandı verin el dedi.

Bir ömür sürecek yolu gösterdi;
Hayatı dopdolu, dolu gösterdi;
Vatan, millet, Anadolu gösterdi;
Bu yol böyle gider, haydi gel dedi.

Karatahta başı oldu bir meydan;
Dünya küçüldükçe küçüldü an an,
Çalış, dedi; öğün, dedi durmadan;
Olsun gözlerinde ışık sel dedi.

Biraz mahzunlaşsam telaşa düştü;
Veli dedi, anne - baba görüştü;
Yüzündeki o gülücükleri düştü;
Üzülme ve üzme, haydi gül dedi.

And içerek günü dizdik sıraya;
Böyle böyle geldik bizler buraya;
Şöyle bir dönüp de baksam arkaya;
Böyle yürü, işte böyle ol dedi...