Güneş her zaman ısıtmaz insanın içini bilirim
Ama ısınmak ne ki, ben sende kar tanesi olup eriyebilirim
Her çiçek her mevsim açmaz, açamaz bilirim
Ama ben sende kardelen olup bir yaz sahilinde açabilirim
İnsan ol demeyle olmaz, kulun gücü yetmez bilirim
Ama ben sende her dilediğinde ellerine yeniden doğabilirim
Dünyaya yeni isim veremem, elbet haddimi bilirim
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta