(Irak' da, Filistin'de, Endonezya'da ve tüm dünyadaki mazlum insanlara)
Gecenin siyahında bir parıltı gibi,
o çocuk gözlü insanın umudu.
Ve yaşayışından bıkmış,
insanlığa susmuş korkak yüreği.
Savaş acımasız bir rüya olmuş ona.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta