Çocuk Gönül Şiiri - Emel Neşe Demirkol

Düş dolu hayat
Uyurken gönüllerde,
Ürkekçe gezindim
Kâinatın AŞK yüzünde

Aklımda işsiz korku
Yüreğimde coşku yine
Fısıldadım kulağına sessizce
Anlattım O ' na yitikliğimi
İçimdeki özlemleri delice.

Aklımın uçtuğu gecede
Gözyaşım aktı buluta
Uyanırken çakan şimşeklerde
Yıldızlarım döküldü gerçeklere.
Ay ağladı,
Ben ağladım,
Bulutlar ağladı ,
Kandırılmış gönlümde

Sonra, O' nu düşündüm
Güneş göz bebeklerimde,
Hüzün gülümserken yüreğimde.
Beyaz yeleli doru yılkı
Attı düşlerimi sevgi terkisine.
Götürdü zamanın ötesine.

Yağmur yüklü kirpiklerime,
Ayık sözcükler doldu.
Kimlik ararken rüya aleminde,
Kim olmadığımı buldurdu
Şaşkın dünyam ters yüz oldu
Sardı yaratılmamış zamanı geriye.
Fırlattı harfleri denizlere.
Tüm bilgiler eridi, akıl intiharın eşiğinde
Aşk çaldım, Aşk oldum Kâinat gözlerde.
Sus dudaklarım, kor kor döküldü
Asıldı sesim Varoluş ipine
Çığlıklandı AŞK, lâl dilde
Güneş uyandı, Neşe uyandı
Uyutulmuş yangın gönülde
Yakamozlar ışıdı gecede
Yıldızlandım, uyanırken Hakikate
_______çocuk gönülde...

Neş'e
Kayıt Tarihi : 7.1.1984
Zamansızlıkla O'nda ...