Birden, bu şehrin gökyüzünde görünen,
O mermerden yapılı bulutların kenarından,
Belki de, bu ebedi maviliğin peşinden,
Koşmaya ürkmüş bir çocuk gibisin.
O dalgalı denizlerin rüzgarlarını hissederek,
Bir kar tanesi düşerken yeryüzüne, ıslanarak
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta