Çocuk Gibi Şiiri - Gözlem Furkan Yağcı

Sildim sildim
Tanınmayacak hale gelene kadar
Artık senin değil
Bu tablolar
Makyajsız kadınlar
Ne demiştin bilmiyorum
Unuttum demenin hazin tarafı bu
Bir zamanlar ne bildiğimi de unuttum

Bu tek gözlü adam
Kollarını ovuşturan kadın
Adı ne demiştin bilmiyorum

Dumanlarıma pervaz oluyor
Bir köşede de durmuyor son gördüğün gibi
Hiç bir şey son gördüğün gibi
Haha
Son gördüğün gibi değil
Ben değil
Ev değil

Sen bile değil
Dön aynaya bak
Ben seni sildim
Sen yok olana kadar sildim

Kimsin
Makyajsız kadın
Kollarını ovuşturan ressam
Kimsin pervazım

Sildim sildim
Sabaha kadar
Kalktım sonra namaza gittim
Bir gözüm kısık baktım

Uyumadan sildim
Sayfaları da kopardım tam olsun dedim
Yedi defter artık tam bir oyuncak
Adı pamuk olan ve duman olana oyuncak
Miyavlamaların ortasında savrulan edebiyat devi

Uğruna yandığı sen öznesi
Kimsin kimsin

Bazı gün oluyor yemeği yarım bırakıyorum
Tadım kaçıyor kimsin
Bu dava
Bu ardı gelmez belirsizlik
Kötü şansa güldüren aşkın sahibi
Kimsin kimsin

Geceler boyu bekledim devamlı ve bunu kendime sakladım
Ben çay kahve içerken konuşmadım insanlar yalnızım sandı dostlarım penceremi izledi ışıkları
Sahi dün gece erken uyudum yalanları alnımda parlar oldu
Kendime sakladım kendime sakladım
Seni ben bi cebime sokmuştum hangi pantolondu unuttum

Unuttum unuttum
Bir yerde üçe katlanmış kaldın

Vesikalığın gerçi vesikalığın
Unuttum
Hangisiydin

Ben seni sildim sildim
Önceden kekemeydim kendimi böyle avuturdum
Lafı kısa kesmek için bahaneydi millet yormazdı beni
Bilmezlerdi ben kendimden de verdim
Sen yanımı oturduğum her masada bırakmışım bir bir sırf hatırlarsam canım yanacağı için
Bu cezalandırmaların da fişi yok tabi
Kanıtlayamadım

Seni kendimde bırakmaktan öyle korktum işte
Bilmem ki kimsin neyin nesisin
Sen kimin kızısın
Başka hangi yiğidi yakmışsın
Sildim sildim
Sen yoksun

Derdimi soranlara ciğer problemi dedim bak onlar da hastalık sandı
Konuşma sorunumun üstüne bunu bindirdim biraz şey oldu
İçimi dökmeye hep korktum
İleri yürüdüm sanki hiç sağa sola dönmedim
Bir düz çizgim vardı
Omzum sonuçta hep paraleldi bana
Sanki sana -hiç geri dönmedim-

Ben son on yıldır doksan yedinin ilk durağında beklemişim bilmiyordum

Bakkalcı Raşit abi yaşlanınca fark ettim
Eski yüzünü unutmuşum..

Sildim sildim
Ben de bir kenarda paçavrayım artık

Milletin göğsüne gururla taktığı şu kravatları düşünüyorum
Söyleyeyim kravatlarımı hırsızın bile içine yanaşmadığı evimde güzelce saklıyorum
Sen kişisiyle seçilenler ve diğerleri
Birileri sandıkta ücra köşe
Diğerleri en gözde rafın ucunda gözümün önünde

Beni de sevmiş gibiydin zamanında kendimi gururla göğüste taşınan sandım
Kalbine sığamadım
Sanırım ben biraz ilerleyince yolu karıştırdım..

Son sapaktan dönmeden Raşit abiye seslendim
On yıldır buradayız

Bunca şeyi şu dört duvarın içinde yaşadım
Bir başıma
Seni sildim ben asıl konu bu unutma

Ağladığını tüm ailesine belli etmeye çalışan çocuk gibi
Seni sildim ben
Çocuk gibi.