22 Şubat 2014, 08:13
Daha kendi çocuktu ince omuzlarına
cılız yapısına bakmadan nasıl oldugunu
Anlamadan anne olmuş oynayamamıştı
Ne sek sek bilir ne saklambaç
Süpürürken kapısının önünü
Şarkı söylerdi çocukça al satarım diye
Akşam yorulur uyurken düşlerinde
Çocuktu mendil kapmaca oynardı
Elma şekeri için aglar küserdi
Rüyasında küçük kızdı o
Dokunlumamış
Yüregi maviliklere açıktı
Güneşi sevmiyordu
Gün ona eziyetti
Tüm işler ona bakardı
Yorulur yapamaz aglayamazdı
Yüregine kelepçe takılıydı
Daha kendi çocuktu büyümemiş
Yüreginde çocuk coşkusu vardı
kimsenin görmedigi
Akşamıda sevmiyordu
Hiç tanımadıgı bir el her yerindeydi
Oysa ona sakın yabancılarla konuşma denmişti
Peki neden bu kimdi?
Canı yandı agladı
Göz yaşlarını gizledi yasaktı
Sustu diline aldıgı türküyü
Sesizce mırıldandı
Al satarım bal satarım ustam ölmüş ben satarım
Ben satarımmm
Kayıt Tarihi : 4.4.2014 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
küçük yaşta evlenedirilen kızlarımızdan birinin yaşantısı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!