Çocuk Gelin Şiiri - Serap Çelik 2

Bu gün de gün batıyor ,
Hüzün bulutları yine!!
Güneşin üzerini kapatıyor.
Ay doğdu doğacak ,
Yıldızlar hüzünlü .
Ancak!!
Gökyüzünü bu gece de ,
Yeni bir gelin gibi süsleyecek.
Bu öyle bir gelin ki !
Hayata dair hikâyesi,
Yattığı beşikte ...
Ağlarken belirlenmiş.
Büyüdüğünde kimi seveceği?
Hiç ama hiç düşünülmemiş.
Hayatına dair hayalleri, kalbî..
Daha bebe iken beşikte,
Beşik kertmesine kurban edilmiş.
Adına seçilmiş eşini,
Koca diye kabullenemeden,
Asker eylemiş...
Koca yolu beklerken,
Al bayrak içinde gelen,
Şehit eşine ağıt söylemiş..
Bilmemiş, bilememiş?
Aslında ;
Kör kurşunlar ona gelmiş!

Bu acıda yetmez sana;
Çocuk gelin!
Abi dediğin adamla
Bu eve giren gelinin,
Ölüsü çıkar fermanını!!!!
Levirat kesmiş.
Onbeşinde ki çocuk gelinin,
Yüzünde ki acısını...
Hangi boya?
Omzunda ki onca yüke,
Ağırlığınca takılan,
Hangi ziynet?
Örter de ödeş olur?
Olsa olsa;
Çocuk geline sorulmadan;
Adına biçilmiş bu GELİNLİK!
Ona kefen olur.