Bayram çocuğu gibi bir kapının önünde
Aralıktan içeri yavaşça süzüldü göz.
Kapı örtüldü birden her an gibi o günde
Avucundan kayboldu kanatlı iki çift söz.
İsterdi ki bu sefer kapılar kapanmasın
Bayram şekeri dolsun boş duran avuçları.
Soğuktan üşümesin yar narından yanmasın
Son bir defa titredi güçsüz parmak uçları.
Dediler ki; “Fırında ekmek henüz pişmedi
Şöyle biraz kurcala al eline küreği,
Girdiği gönüllerde sevgisi pekişmedi
Biraz daha köz gerek kızart pembe yüreği.”
İçindeki tek umut kayarken arasından
Parmakları yumuldu acıttı evladını.
Sandılar ki sıkıyor yüreğin yarasından
Kapıda bıraktılar çocuk düşlü kadını.
Kayıt Tarihi : 14.12.2007 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiiri kalp krizi geçirip de tam gidiyorum artık derken dönüşümün verdiği büyük şokun tesiriyle yeni yazdım.tam olarak belki anlatamadım ama bu dünyadan kurtulacağını sanan insanın geri dönüşünde yaşayabileceği düş kırıklığını. yanlış anlaşılmaya sebep olmaması için de açıkladım.herkese sağlıklı günler dilerim.
çok güzel bir resim..zamanın dondurulmuş hali sanki...ziyadesiyle şiir efendim...yüreğinizi tüm güzellikler tavaf etmeye devam etsin daima
Şöyle biraz kurcala al eline küreği,
Girdiği gönüllerde sevgisi pekişmedi
Biraz daha köz gerek kızart pembe yüreği.”
Çok güzel bir tesbit keşke pekişse yüreği hiç pekiştiğini görmedim.Arı gibi yaşamayı düş edenler var oysa insan birkere sevmeli çok haklı
bir dize kutlarım.saygılarımla
Yüreğiniz ve kaleminiz kırılmasın.
Sevgi ve saygılarımla.
İnci Germenliler
Bir daha hastalanmamanızı yürekten diliyerek ve buruk bir hüzün içinde duygulanarak okudum derin şiirinizi.
TÜM YORUMLAR (15)