Dişlerimde bilendi,
camlardan sızarak
zehir yeşili ay ışığı.
Böcekler, intikam almak için
astılar kendilerini
alevden yapraklara.
Kuş cesetleri,
elektrik tellerinde,
topraktan uçurtmalar gibi
sallandı durdu.
Şimdi söyleyin;
gece hep böyle
vurgun olmak zorunda mı
yeni filizlenen rüyalara...
Avuçlarımda bir çocuk büyüttüm,
zamansız
Kendi hayal meyal bir şey,
ilk kanı duruyor, sudan berrak avuçlarında.
Yalnız düşleri gerçek, karanlık rüyaların dönemecinde.
Ve her gece karımcalar,
masallar anlatıp,
buğdaylarını yakıyorlar,
gerçek çocuk düşlerinde.
Kayıt Tarihi : 11.11.2007 16:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Anıl Cihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/11/cocuk-duslerinde-gercekler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!