Çocuk düşlerimdi sığındığım,
Sevgi açlıklarında..
Ruhumu doyurduğum tıka basa...
Kalın duvarlar ördüm
Benim olan, ben olan çocukluğuma
Dokunmasın kirli hiç bir yürek,
Acıtmasınlar onu diye...
Bilmem haksızlık mı,
Dünyanın kirlerini onda arıtmak.
Oysa vermek isterdim ona
Evrendeki saf olan ne varsa
Sevgilerin en masumunu
En büyüğünü koşulsuz aşkın.
Sonsuzlukta birleştiğinde
Yaşadığım her bir anım
Bilmem beni affeder mi
ÇOCUKLUĞUM...[ kalin ][ italik ]
12.07.2007
23:23
Kayıt Tarihi : 12.10.2014 04:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!