Bir gece ansızın düştü zemine,
Teker teker gökyüzünden nağmeler.
Yeryüzü, çocuk düşlerine döndü;
Kirletemedi mazotlu gezenler,
Ve üstünde yokluğa direnenler...
Gediklilerin tarlası yeryüzü,
Beyazı yüzüne sindiremedi,
Silkeledi tüm gücüyle sırtını!
Taktı selesine kara bezini,
Eridi çocuk düşleri, tükendi...
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (1)